استاد "محمدعلی فرزبود" خوشنویس نام‌آشنای کشور گفت: برای باروری و شکوفایی بهار فرهنگ و هنر به نظر می رسد اصلاحاتی صورت پذیرد تا این حوزه به رشد و بالندگی واقعی خود برسد.

وی افزود:  باید شاخ و برگ های دست و پا گیر حذف شود تا نهال فرهنگ و هنر  انرژی و جان تازه ای بگیرد.

فرزبود، ایجاد فضای لازم برای ارائه‌ی آثار هنرمندان و اصحاب فرهنگ را یکی از عوامل مهم در این راستا عنوان و تصریح کرد: برای شروع لازم است تمامی گالری ها از اجاره بخش خصوصی آزاد و در اختیار هنرمندان مخصوصا نسل جوان قرار گیرد.

وی افزود: نسل نوپا برای برپایی نمایشگاه علاوه بر هزینه های آموزش ابزار و وسایل هنری باید برای محل گالری هزینه های گزافی را نیز متحمل شود در صورتیکه در گذشته نه چندان دور علاوه بر محل نمایشگاه هزبنه های چاپ پوستر و کارت دعوت توسط اداره به هنرمندان پرداخت می شد تا فارغ البال به تعالی هنر خود بیاندیشند.

فرزبود تاکید کرد: نگرش هایی مو شکافانه و موثر به حوزه فرهنگ و هنر در تسهیل مسیر رشد هنرمند تاثیرگذار است و هر چقدر موانع بالندگی هنرمند برطرف شود آسوده خاطر در مسیر فرهنگ و هنر حرکت خواهد کرد و این باید کمترین دغدغه متولیان فرهنگ و هنر باشد.

گفتنی است محمدعلی فرزبود متولد 1337 تبریز است. وی از سال 1358به عنوان معلم به آموزش‌ و پرورش دانش‌آموزان موطن خویش همت گماشت.

کار تدریس را در مناطق محروم و دور افتاده شهرهای هشترود و ورزقان آذربایجان آغاز کرد. سپس، تحصیلاتش را تا مقطع کارشناسی ارشد به انجام رساند. فرزبود خوشنویس حرفه‌ای است که در مدت 32 سال فعالیت معلمی نیز به این کار پرداخته است. بنابراین، می‌توان گفت او تمام وقت به کار خوشنویسی اشتغال داشته و کارنامه حرفه‌ای‌اش نیز نشان‌‌دهنده پر کاری خیره‌کننده اوست. فرزبود کتابت و قطعه‌نویسی دهها اثر را در سوابق خود دارد.

مضامین در آثار خوشنویسی فرزبود سرشار از ادب فاخر فارسی و متون عمیق دینی است. خاصه آنکه یکی از علایق ثانی او آشنایی با شعر فارسی است. از جمله تلاش‌های فرزبود بالابردن کیفیت در امر تدریس خوشنویسی بوده است. او این دغدغه را ضمن داشتن تجربه به جان زیسته در پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود با عنوان «بررسی دو روش تدریس سنتی و فعال در آموزش خوشنویسی» دنبال کرده است. احترام به استادان و شاگردانش برای او ارزش زیادی دارد و جلوه‌ای از منش و درون‌مایه شخصیتی اوست.

فرزبود به علت مؤانست با گنجینه فاخر و شخصیت‌ساز شعر و ادب فارسی از ذوق شعرگویی نیز بهره‌‌مند است.