حجت الاسلام محمدحسین نستوهی  اظهار کرد: حضرت عباس(ع) به وفاداری معروف بود و ناگفته نماند که شجاعت و فصاحت حضرت ام البنین(س)، مادر گرامی حضرت عباس(ع) بسترساز مهم برای ولایت پذیری کامل حضرت عباس(ع) بوده است.

وی در خصوص رابطه برادری میان امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) نیز افزود: ما وقتی رابطه این دو بزرگوار را از زمان کودکی و نوجوانی بررسی می‌کنیم، می‌بینیم که یک رابطه‌ای قوی تر از رابطه‌ی عادی برادری و خانوادگی بین آن‌ها وجود دارد. به عبارت دیگر حضرت عباس(ع) از همان کودکی و نوجوانی به صورت کامل ذوب و غرق در ولایت امام زمان خود بود و می‌دانست برای چه کار بزرگی آماده می‌شود.

وی در خصوص این‌که آیا حضرت عباس تا لحظه شهادت، امام حسین(ع) را برادر خطاب می‌کرد یا نه، گفت: این‌ باور مشهور که «حضرت عباس(ع) تنها در لحظه شهادت، امام حسین(ع) را برادر مخاطب قرار داده ولی قبل از آن، تنها ایشان را با عباراتی مانند مولای و سیدی خطاب می‌کردند» نه تنها منشا روایی و تاریخی معتبری ندارد، بلکه در نقلی معتبر آمده است که ایشان در گفت‌وگوی خود با امام حسین(ع) در عصر تاسوعا از خطاب «یا اخی» و یا همان «برادرم» استفاده کردند.